خـــداوندا مــــن گنــــه کارم، یا کــــریم‌العفو یا کریم‌العفو

زِدرگــــاهت, رو کجــــا آرم، یا کـــریم‌العفــو یا کریم‌العفو

جفا کردم, تو وفـا کردی، من خطا کردم, تو عــــطا کردی

شده از عـــــصیان گــران‌بارم، یا کریم‌العفو یا کریم‌العـفو

نـدارم من, توشــــه ی راهی, هم تو دانایی, هم تو آگاهی

فقیرم من, بی‌کـــــس و یارم، یا کریم‌العفـــو یا کریم‌العفو

تو ســــتّاریّ و تو غفّـــــاری, ای خــــداوند مهربان من

تو نگـــرفتی, پـــــرده از کارم، یا کریم‌العفو یا کریم‌العفـو

تو فرمودی,غیر مشرک را,هر که را خواهی,عفو فرمایی

به توحیـــدت, هســــتُ اقرارم، یا کـریم‌العفو یا کریم‌العفو

شنیدستم, دوستـداران, دوســـتانت را, دوســـت می‌داری

حســــین‌ات را, دوستُ می‌دارم، یا کریم‌العفو یا کریم‌العفو

چو می‌بخشی, جـمله عصیانِ, آن‌که می‌گرید, در عزای او

بر او چشــــمی, پُر بُکــــا دارم، یا کریم‌العفو یا کریم‌العـفو

«شکوهی» با دیده‌ی گریان، از غمِ عصیان، نالد و گــوید

خــــــداوندا من گنـــــه کارم، یا کریم‌العــــفو یا کریـم‌العفو